Sandomierz
Pierwsza pisana wzmianka o Sandomierzu zawarta jest w Kronice Galla Anonima. Dojazd jest bardzo prosty. Nie wiem jak z parkowaniem. Ja ilekroć udaję się do tego miasta mam taki parking (bezpłatny). Jest on po przeciwnej stronie zamku, trzeba wjechać w drogę prowadzącą na przystań i zaraz po prawej stronie, koło wodowskazu można zaparkować samochód. Zwiedzanie zaczynamy na wyjściu na zamek. Został on wzniesiony w XIV wieku, obecnie służy za muzeum. Można się zatrzymać chwilę na dziedzińcu lub wejść do środka i pozwiedzać zamek od środka. Następnie udajemy się do katedry. Wzniesiona w XIV w., gotycka, zachowała pierwotny układ przestrzenny i bogatą dekorację rzeźbiarską we wnętrzu. Następnie dom Długosza. Zbudowany w 1476 r. z fundacji słynnego historyka - jeden z najlepiej zachowanych gotyckich domów mieszkalnych. Wewnątrz mieści bogate zbiory Muzeum Diecezjalnego. Ufundowany został w 1476 roku przez historyka Jana Długosza, kanonika sandomierskiego dla księży mansjonarzy, wikariuszy katedry. Udajemy się teraz na rynek. A na rynku ratusz. Ratusz jest budowlą ceglaną. Wysoka attyka zakrywa dach. Otynkowana wieża, z arkadowym wejściem do sal parteru pokryta jest blaszanym dachem i zwieńczona orłem z czasów Księstwa Warszawskiego. Ks. M. Buliński wspomina w "Monografii" o odkryciu pod Ratuszem w XIX wieku obszernej piwnicy, która służyła za więzienie. Torturowano w niej obwinionych. Świadczyć o tym miały haki i kółka w ścianach. W części zajmowanej przez muzeum prezentowana jest ekspozycja o charakterze historyczno-artystycznym. Klimat zabytkowych wnętrz podnoszą zestawy mebli w stylu późnorenesansowym, neorenesansowym i neobarokowym. Wystrój współtworzą dokumenty, pieczęcie miejskie, w tym między innymi dokument lokacyjny Leszka Czarnego z 1286 roku, a także komplet szachów sandomierskich, datowany ok. XII - XIII w. Z rynku udajemy się na bramę opatowską. Jedna z najlepiej zachowanych bram miejskich w Polsce. Nieopodal pozostały fragmenty średniowiecznych murów obronnych oraz furta dominikańska tzw. "Ucho Igielne". Gotycka brama wjazdowa do miasta. Chętni mogą wyjść na sam szczyt bramy i podziwiać panoramę miasta oraz góry Pieprzowe. Z bramy udajemy się powrotem na rynek i tuż przed nim skręcamy w prawo i schodzimy do zbrojowni. Można tu nie tylko zobaczyć dawne stroje, zbroje, broń ale również przymierzyć ją. Z doświadczenia wiem, że tu spędza się stosunkowo dużo czasu. Niedaleko zbrojowni znajduje się wejście do podziemnej trasy turystycznej. Długość trasy 470 m, zróżnicowana głębokość dochodząca do 12 m poniżej poziomu rynku. Czas zwiedzania - 45 min. Trasa utworzona została w czasie prowadzenia górniczych prac zabezpieczających Stare Miasto przez połączenie dawnych piwnic i podziemnych składów kupieckich.
Sandomierskie lochy owiane są legendami. Drążone przez wieki pod miastem korytarze i komory w opowieściach i legendach ciągną się do podmiejskich wiosek Kobierniki i Krakówka, a nawet pod dnem Wisły na jej prawy brzeg i dalej, aż do zamku w Baranowie Sandomierskim. Tu według legendy zginęła bohaterka Halina Krempianka, ratując miasto przed Tatarami. Podziemia, które w burzliwej historii Sandomierza były schronieniem dla mieszkańców, stały się też przyczyną wielu katastrof budowlanych. Na samym końcu udajemy się w kierunku Wąwozu Królowej Jadwigi. Ma kilka-kilkanaście metrów głębokości. Powstał ze skały lessowej w wyniku erozji wodnej. Wędrując nim podziwiamy systemy korzeniowe rosnących na szczycie drzew. Wychodząc z wąwozu skręcamy w lewo i udajemy się w kierunku parkingu.
