wyprawa w nieznane(rabka zdrój-olszówka)

Dzisiaj korzystając w końcu ze słońca postanowiliśmy wybrać się na wycieczke w nieznane.Brzmi to może i dziwnie,ale jak się okazało wyszło wspaniale.I tak wyruszamy spod fontanny ze słoniami obierając kierunek marszu szlakiem niebieskim w kierunku na wyciąg narciarski na maciejowej.Idąc ulicą jak prowadzi nas szlak narazie jest przyjemnie,ponieważ odkrywamy nowe oblicze rabki zdrój.Gdy tak idziemy po pewnym czasie odkryliśmy iż równolegle do szlaku niebieskiego biegnie także szlak czarny(tenże szlak jak się pózniej okazało biegł do mszany dolnej,a jego patronem byłi Elfryda trybowska,oraz julian toliński).My natomiast podążamy dalej naszym szlakiem.Po przejsciu ok 2km szlak czarny odbija w lewo pod góre,natomiast nasz prowadzi nas dalej prosto.Za jakiś 1km nasz szlak zaczął wspinać się pod góre,a że obraliśmy go jako naszego przewodnika to idziemy pod góre,tak mijamy zabudowania domostw oraz obore i wychodzimy na zryty odcinek szlaku.Za drzewami słyszymy jak pracuje ciężki sprzęt,i zastanawiamy się czy jest możliwość dalszej wędrówki(jak się pózniej okazało był to spychacz,który równał teren pod budowe nowego domu).Naszczęście można dalej podążać wyznaczonym szlakiem,gdy docieramy na rozległą polane naszym oczom ukazuje się przepiękny widok.Z jednej strony pasmo lubonia wielkiego ,a z drugiej domostwa rozsiane po polach.Po chwili odpoczynku w tak uroczym miejscu i zrobieniu fajnych fotek ruszamy dalej,tutaj na szlaku niebieskim spotykamy pierwszych turystów,wymieniwszy pozdrowienia każdy z nas ruszyłw swoją droge.Niestety idąc polami docieramy do skraju lasu,szukając naszego szlaku zapuszczamy się w las,towarzyszy nam błoto i ogromne kałuże,po przejściu jakiś 500metrów uznajemy iż dalsza wędrówka nie ma sensu ponieważ brak jakich kolwiek oznaczeń szlaku,wracamy tą samą trasą na skraj lasu.Gdy tam dotarliśmy zaóważyłem tubylca i postanowiłem zasięgnąć języka,miły pan wskazał nam kierunek marszu,i tak wróciliśmy na szlak,a że szlak prowadził teraz asfaltową drogą w dół mogliśmy podziwiać otaczające nas widoki.Moja siostrzenica pierwsza wypatrzyła poziomki które rosły przy drodze.Idąc w dół drogą zastanawiałem się co oznacza żelazny krzyż widoczny na górze w oddali niedaleko lubonia wielkiego(zasiągniąwszy języka u miejscowych dowiedziałem się iż miejsce to upamiętnia katastrofe śmigłowca w 1985r).Po chwili zamysłu wracam do rzeczywistości i doganiam reszte rodziny która mi uciekła.Idąc dalej szlakim niebieskim w dół moja siostrzenica wskazuje palcem na pewne miejsce i dopytuje się co tam jest,a okazalo się iż wypatrzyła ona pasikę oraz pszczelarza pzy pracy.Podążając dalej wedługwskazań szlaku,podziwiamy łąki i pola a na nich pasące się zwierzęta(kozy,krowy,barany).Gdy tak maszerujemy do przodu w pewnym momencie dostrzegam w oddali kościół,w tym momencie postanawiamy idziemy w jego kierunku i zobaczymy gdzie dojdziemy,jak się pózniej okazało dochodząc do kościółka odkryliśmy iż doszliśmy do miejscowości olszówka.Tutaj postanawiamy złapać busik i wrócić do rabki zdrój.Wyprawa w nieznane okazała się strzałem w dziesiątke,czasem niezaplanowane wycieczki przynosząwięcej wrażeń od planowanych.