Zawoja Czatoża- Przełęcz Jałowiecka -Hala Czarnego-Mała Babia Góra-Przełęcz Brona-Babia Góra-Akademicka Perć-Schr.PTTK na Markowych Szczawinach- Fickowe Rozstaje-Zawoja Czatoża.

Zawoja Czatoża (678 m)- Przełęcz Jałowiecka (Tabakowe Siodło) (1017 m)

3:00 …ale bym pospała jeszcze…wstaję jednak szybko i od razu spoglądam przez okno. Jest! Księżyc w pełni świeci swoim pięknym blaskiem, niebo rozgwieżdżone…to będzie wymarzony dzień na podziwianie cudownych widoków z Babiej. Wyjazd oczywiście jak najwcześniej się da by dnia nie brakło na przejście całej trasy. O 4:00 ruszamy w stronę Zawoi Czatoży. Ciemno i zimno. Przymrozek chwycił tej nocy i na parkingu w Czatoży gramy z kolegą na zębach :] humory nas jednak nie opuszczają. Dzisiaj będzie cudownie! Ruszamy szlakiem czarnym po ciemku i nim kierujemy się do samej Przełęczy Jałowieckiej-Tabakowego Siodła. W międzyczasie, gdy wędrujemy i rozmawiamy zaczyna się wschód słoneczka i już po parunastu minutach od zejścia z drogi, a wejścia na szlak i lekkim podniesieniom widzimy zarysy naszych pięknych gór. Radości nie ma końca z faktu, że tak cudownie przywitał nas poranek. I widzimy już nasza Damę. Lekko opruszoną bielą. Kurcze chciałabym tam być na wschód, ale niestety się nie udało. Idąc szlakiem czarnym budzimy chyba zwierzątka, które jeszcze smacznie spały. Kilka sarenek przeskakuje obok, przygląda nam się, po czym niknie w gąszczu drzew. O poranku wszystko wygląda tak spokojnie….człowiek wtedy uświadamia sobie jak pięknie stworzony jest nasz świat. Szlak biegnie cały czas pod nachyleniem prawie 16%. Suma podejść wynosi na tym odcinku 360 metrów. Oczywiście o tak wczesnej porze szlak jest oszroniony, co w połączeniu ze Słońcem daje piękne efekty świetlne. Przeważa tu typowa dla Beskidu Żywieckiego struktura szlaku-trochę kamieni, trochę trawy i ziemi. Z Przełęczy Jałowieckiej możemy czerwonym udać się na Mędralową odbijając szlakiem w prawo. My odbijamy na Halę Czarnego w lewo 🙂 Odległość: 2,3 km, czas: 1 h

Przełęcz Jałowiecka -Hala Czarnego (1115 m)

Zróżnicowanie terenu na tym odcinku jest lekko zróżnicowane, ale przechodzi się go bez większych problemów. Po drodze po lewej stronie stoi piękna zadaszona chatka w której można odpocząć i się posilić. Cieszę się, ze są miejsca w BŻ gdzie występują takie obiekty. To naprawdę bardzo przydatne podczas pieszych, górskich wędrówek. Siadamy na parę minut żeby złapać dech przed stromym pierwszym podejściem. W górę pod nachyleniem 7% idziemy przeszło 115 metrów, wiec trzeba się sprężyć i wpaść w rytm, aby nie zasapać się po drodze. Wokół szlaku otacza nas piękny las jest tu tak cicho i spokojnie… Odległość: 1,5 km, czas: 30 min

Hala Czarnego-Mała Babia Góra (1517 m)

Już sama różnica wzniesienia mówi wszystko. Ten odcinek to niezła zaprawa z samego rana. 420 metrów podejść pod nachyleniem przeszło 18%. Jest ciężko, ale widoki jakie ukazują nam się po minięciu szlaku odbijającego na schronisko na Markowych rekompensuje nam trud wspinaczki. Przy wstającym Słońcu widok jest tak bajeczny, że chciałoby się go na zawsze zapisać w pamięci. Teren szlaku zielonego, którym teraz idziemy zaczyna się robić kamienisty i jest troszkę ślisko. Przed nami -kilkadziesiąt metrów- przeskakuje wspaniały jeleń, a za nim jego dość spore stadko. Dawno już nie widziałam w naszych lasach takiego byka. Same miłe niespodzianki nas spotykają. Zatrzymujemy się pod podejściem pod Małą i mija nas jeden z turystów. Rozmawiamy o wschodzie i warunkach na trasie jakie są wyżej. Jedno jest pewne jest ślisko i trzeba uważać. Po około 10 min przerwie ruszamy. Podejście faktycznie jest śliskie. Miejscami zalega śnieg, a miejscami mamy istne lodowisko. Brak wiatru i promienie Słońca sprawiają, że im wyżej wychodzimy tym jest cieplej. Po prostu wymarzona pogoda na wędrówkę. Co parę minut odwracam się do tyłu i nasycam oczy panoramą Beskidu Żywieckiego, okolicznych miasteczek woj. małopolskiego i Tatr. Na szczyt Małej Babiej docieramy dość szybko. Siadamy by napić się herbaty i pooglądać to cudo przed naszymi oczami. Odległość: 2,3 km, czas: 1 h 45 min

Mała Babia Góra-Przełęcz Brona (1408 m)

Z Małej Babiej trasa do Przełęczy wiedzie szlakiem kamienistym w dół. Polanka na Bronku oczywiście biała od szronu. Słońce jeszcze się nie przebiło i raczej już mu się nie uda poświecić w to miejsce. Brak żywej duszy…ruszamy na Diablaka. Dla mnie o tyle ekscytująca jest ta wyprawa ponieważ po urodzinowym wypadzie, który opisywałam we wrześniu nie widziałam kompletnie nic. A od pierwszego wyjścia na Babią minęło ponad 13 lat. Teraz pod niebieskim niebem widzę to co straciłam tamtego dnia 🙂 Odległość: 0,9 km, czas: 20 min.

Przełęcz Brona-Babia Góra (1725 m)

Szlak faktycznie jest śliski. Idzie się nam fatalnie już od pierwszych metrów wejścia na szlak czerwony. Miejscami jest również lód i szron na kamieniach. Jeden głupi krok i można sobie krzywdę zrobić. Więc nasze wyjście nieco się przedłużyło. Zatrzymuję się ca parę kroków i oglądam widoki. Po co mam się spieszyć mam czas 😉 Stanowczo odradzam osobom ze słabą koordynacją ruchów poruszanie się w takich warunkach po tym szlaku. Na szczycie Babiej kilka innych górskich wędrowców, ale na szczęście nie ma tłoku. Na Babiej spędziliśmy nie cała godzinę. Dzięki lornetce przyglądałam się z bliska ośnieżonym cudownym Tatrą. Wszystko jest bajeczne. Szkoda, ze zdjęcia nie oddają tego uroku. Odległość: 1,9 km, czas: 1 h

Babia Góra-Akademicka Perć

Tak wiem, że szlak jest jednokierunkowy, ale ze względu na słaby ruch turystów postanowiliśmy zejść szlakiem żółtym. Sama osobiście się przeciwstawiałam pomysłowi koledze jednak ciekawość wzięła górę. Szlak ten jest bardzo stromy jeśli chodzi o wejście nim na szczyt. Dlatego zapewne nigdy osobiście nie wybrałabym się nim pod górkę 😉 W trzech miejscach znajdują się łańcuchy, lecz wg mnie szlak nie jest trudny technicznie… Faktem jest, że o takiej porze mogą być przydatne bo oblodzenie w jednym miejscu było spore. Zresztą cały szlak był pokryty szronem więc schodzenie z niego wcale nie było proste. Widoki z tego szlaku są godne zobaczenia. Piękne zbocza i ekspozycja góry jest warta uczęszczania tym szlakiem. Przy końcu wchodzimy na szlak niebieski z którego już tylko 15 minut do schroniska. Odległość: 2,5 km, czas: 1 h

Schr.PTTK na Markowych Szczawinach (1180 m) - Fickowe Rozstaje-Zawoja Czatoża.

W schronisku jak zwykle świetna atmosfera i miło spędza się tu czas na odpoczynek. Po pół godzinnym odpoczynku wyruszamy już w drogę powrotną. Szlak na Fickowe Rozstaje jest bardzo łagodny. Lekko spada w dół więc po całym dniu wędrówki jest to ukojenie dla nóg. Rozpościera się stąd widok na zawoje i imponujące zbocza lasu, które ciągną się w nieskończoność w dół. Brak ingerencji człowieka w BgPN widać na każdym kroku. Uroczo to wszystko wygląda. Co kilkanaście metrów szlak przecinają strumyczki, co jeszcze bardziej urozmaica wędrówkę po tym szlaku. Na końcu szlaku żółtego mamy rozstaj. Jeden szlak wskazuje na Widły drugi …nie wiadomo gdzie. Odbijamy na chatkę którą widzieliśmy przy końcu szlaku i… tu szlak się kończy a zaczyna się droga, z kamienia. Nie chce nam się wracać wiec wybieramy trasę przez drogę. Dochodząc do tego szlaku kierujcie się na Widły. Ten szlak doprowadzi Was do wylotu przy szlaku czarnym. Nie wiem po co i na co ktoś bałamuci turystę 🙂 Teraz w blasku słońca możemy podziwiać potok płynący wzdłuż naszej porannej trasy. BgPN jest chyba z jednym najbardziej zadbanych Parków jaki do tej pory schodziłam. Odległość: 6,7 km, czas: 2h 05 min.

Dla osób, które nie lubią za dużo się wspinać proponuje wyjście żółtym szlakiem do schroniska. Jest on mało wymagający więc każdy sobie z nim poradzi. Nawet jeśli chcielibyście zabrać ze sobą dzieciaki. Co do Akademickiej Perci dla amatorów stromych tras jak najbardziej polecam. Ekspozycje na łańcuchach wcale nie są groźne. I należy pamiętać, że szlak ten jest jednokierunkowy. Do wchodzenia-nie do schodzenia 😉 Ja skorzystałam z okazji znikomego ruchu turystów i schodziłam. Chociaż wiem, że to łamanie przepisów BgPN. W okresie listopada trzeba bardzo uważać przez wzgląd na bardzo śliskie kamienie. O złamania czy zwichnięcia naprawdę nie trudno. Wiec lepiej chyba poczekać na śnieg i wtedy się wybierać. Całość trasy 18 km, czas przejścia szlakowy7:40. Nasz był nieco dłuższy przez wzgląd na powolne zejście żółtym szlakiem.

Pozdrawiam D.