Kaszuby

Swarzewo nad morzem. W 1920 r mieszkancy Warszawy w dowód przywrócenia Polsce Pomorza ufundowali w Swarzewie krzyż przydrożny z napisem : Zjednoczyłeś Boże ziemie, zjednocz nasze serca " Sanktuarium w Swarzewie było ostoją polskości w czasie niewoli. Przeczytałam legendę o tonącym podczas sztormu żaglowcu, którego załoga modliła się o ocalenie przed okrętową figurką M.Bożej z Dzieciątkiem. Prośby żeglarzy zostały wysłuchane. Statuetkę M. Bożej na pamiatkę ocalenia ustawiono w poblizu wiejskiej studzienki. Rybacy ustawili nad studzienką kapliczkę. Figurkę przeniesiono do kościoła na Helu, skąd protestanci helscy wyrzucili statuetkę do morza. Ta lekka figurka z drewna lipowego przypłynęła na powrót do Swarzewa i została w swarzewskim kościele. Rybacy w Swarzewie śpiewają : " Od wieków łaskami obdarzasz, oddalasz wichry i burze,wśród wiernych rybaków mieszkasz w cudownej lipowej figurze. Gdy fale porwą czólno życia w złe wiry i czarne odmęty, w ostatniej godzinie bicia chroń tonących i okręty ".

Sianowo - wieś promocji języka kaszubskiego. To niewielka wioska oddalona 12 km od Kartuz, na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, gdzie znajduje się kościół z figurką Madonny z XV wieku, zwaną Królową Kaszub. Legenda podaje,że figurkę znalazła zakocha para, w sobótkową noc w krzaku paproci. Młodym przyniosła szczęście - dlatego panuje przekonanie,że aby zapewnić sobie szczęśliwe pozycie małżeńskie należy 3-krotnie pielgrzymować do Matki Bozej Sianowskiej. Ludzie śpiewają tak : " Starzy, młodzi, małe dziatki do Sianowskiej śpieszcie Matki. Smutni, chorzy i ostrapieni tu będziecie pocieszeni ". Podpatrując przyrodę w parku krajobrazowym, przpomniałam sobie opowiadania o prośbach zwierząt i tak :

- mały ptaszek prosi - " Boże czy możesz uchronić me gniazdko od wiatru i deszczu? Rozrzuć krople rosy na kwiatach i dużo ziarenek na mej drodze "

-robaczek świętojański - " Panie Boże , taki okruszek popiołu jak ja potrzebuję Twej nocy, aby w mym sercu zatliła się mała gwiazdeczka nadziei"

-mysza - " Jestem taka szara dobry Boze, nikt mi nigdy nic nie dał, ojedno Cię tylko proszę, aby pozostać w ukryciu "

-ślimak-" Panie Boże chociaż raz spróbuj chodzić na jednej nodze, dźwigajac swe niebo na plecach.Ulżyj mej męce i wyczaruj grządkę sałaty"

-kret- " Panie mój, ustrzeż mnie przed próżnością tego świata i kieruj trudem moich łapek do Raju,który jest gdzieś bardzo głęboko "

Kartuzy - miejscowość powstała dzięki osadzie zakonników reguły kartuzów. Reguła przewidywała okresy wspólnych modlitw i ćwiczeń ascetycznych tj.umartwień, samotności, milczenia i pracy. Zakonnicy pozdrawiali się " Memento mori "/ pamietaj,że umrzesz/. Klasztor kartuzki przetrwał 444 lata. Warto zobaczyć Kolegiatę Wniebowzięcia NMP w Kartuzach. Wnętrze kolegiaty posiada cenne wyposażenie z XV-XVII w. Piękny gotycki ołtarz główny, ściany prezbiterium obite są flandryjskim kurdybanem. Tron przeora zdobi płaskorzeźba za siedziskiem. Nad siedziskiem u góry postać Boga Ojca. Prawa dłoń skierowana w góre przypomina o rozliczeniu z życia każdego z nas.Lewa dłoń wskazuje Chrystusa- pośrednika pomiędzy tym co boskie,a tym co doczesne. Barokowe stalle z bogatą dekoracja ornamentalną, wizerunkami apostołów,eremitów,świętych patronów, sceny przedstawiające Mękę Pańską. Empora z prospektem organowym, balustrada z umieszczoną tarczą zegarową. Wahadło zegara w dolnej części zdobi figurka anioła śmierci. Anioł porusza się nad wejściem. Złota kaplica jest najcenniejszym gotyckim zabytkiem światyni.Znajdujący sie w niej gotycki ołtarz w formie tryptyku uzupełniony 8 rzeźbami. Ten ołtarz należy do najcenniejszych zabytków średniowiecznej rzeźby na Pomorzu. To jedyny relikt gotyckiego wyposażenia kościoła. Jest świadectwem sredniowiecznej kultury artystycznej.