Tym razem odwiedziłem dwie miejscowości połączone żółtym szlakiem prowadzącym przez lasy. Pierwsza to Żarki.
Ze względu na brak przekazów źródłowych początki Żarek nie są znane. Powstanie osady wiąże się prawdopodobnie z ważnym szlakiem handlowym z Małopolski na Śląsk, który istniał od XII wieku, i przebiegał w tym rejonie. Brał on początek w Krakowie i wiódł przez Olkusz – Ogrodzieniec – Kromołów – Włodowice do Żarek, gdzie rozdzielał się na dwie odnogi: pierwszą – ku Warcie, a następnie przez Koziegłowy – Woźniki – Lubliniec – Opole do Wrocławia i drugą przez Przybynów – Olsztyn – Częstochowę – Kłobuck – Krzepice również do Wrocławia. Tam też łączył się z kolejnym szlakiem prowadzącym z Krakowa przez Wieluń – Kalisz do Poznania. Już w pierwszych dniach II wojny światowej Żarki zostały dotkliwie zniszczone przez bombardowania. Administracyjnie weszły w skład Generalnej Guberni, a w mieście utworzono posterunek żandarmerii i getto, w którym zamknięto ludność żydowską Żarek, liczącą około 3200 osób. W 1942 roku rozpoczęto jego likwidację, w ramach której oprawcy rozstrzelali na miejscu około 300 Żydów. Zagładzie uległa niemal cała miejscowa ludność żydowska. Po wojnie rozpoczął się powolny proces odradzania się Żarek. Dnia 9 sierpnia 1949 roku z miejscowości Żarki i Leśniów utworzono miasto Żarki.

Atrakcje Żarek:
Sanktuarium Matki Bożej Patronki Rodzin w Leśniowie – Żarkach.

Kultem otoczona jest figurka Matki Bożej Leśniowskiej z XIV wieku, która ma ponoć najpiękniejszy uśmiech w Polsce. Mają tu miejsce liczne łaski uzdrowień fizycznych i duchowych za sprawą żarliwych modlitw i cudownego źródełka. Nad figurką i interesującym pod względem architektonicznym (XVI/XVIII w.) ośrodkiem religijnym od 300 lat opiekę sprawują paulini. Kościół i nowicjat pauliński otoczone pięknym ogrodem zachęcają do duchowego spotkania z Matką Bożą, skupienia i wypoczynku.
Zabytkowe stodoły.



Na zabytkowy zespół stodół składa się około 40 budynków, które powstawały w drugiej połowie XIX wieku i w początkach XX. Budowano je w skupisku, z dala od zabudowań mieszkalnych ze względu na zwartą zabudowę w centrum. Pierwotnie stodoły były drewniane, kryte słomą. Służyły nie tylko jako spichlerze, zamieniano je w koszary. Kwaterowało w nich wojsko przechodzące przez Żarki w czasie I i II wojny światowej.
Targowisko miejskie.

To największy w północnej części województwa śląskiego supermarket pod chmurką. Żareckie Jarmarki w każdą sobotę targ odwiedza 10 tysięcy klientów. Ale trudno się dziwić skoro lokalne produkty i przedmioty codziennego użytku można wybierać na 500 stoiskach zlokalizowanych na 1,5 hektara powierzchni.
Teraz lasami, wśród ciszy i pięknej jesiennej pogody docieram do Żarek Letniska.

Żarki Letnisko to piękna miejscowość letniskowa położona w lasach sosnowych. Obecnie liczy sobie około 2000 mieszkańców. Historia miejscowości Żarki Letnisko nie jest odległa. Jeszcze na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku były tu lasy, ciągnące się pod Poraj, Przybynów, Żarki, Nową Wieś, Lgotę. Jedynymi mieszkańcami tych stron były dwie duże rodziny młynarskie. W latach 30 XX w. Raczyńscy kupili okoliczne lasy przeznaczyli na działki budowlane. Nabywcy działek rekrutowali się przeważnie z emerytów bądź właścicieli zakładów przemysłowych i kupców z pobliskich miast: Częstochowy i Zagłębia. Powstające osiedle letniskowe już wówczas przyciągało tłumy niedzielnych wycieczkowiczów, szukających tu wytchnienia i świeżego powietrza o żywicznym zapachu lasu sosnowego. Wśród nich było wielu amatorów grzybów, których tu nie brakowało. Dla innych atrakcją była kąpiel w pobliskim stawie, który z roku na rok powiększał swą powierzchnie i głębokość. Czystość wody w stawie wówczas nie budziła obaw u kąpiących się przed nabawieniem się jakiejś choroby, bo również strumyk Czarka zasilający staw w wodę był czysty. Lata czterdzieste i pięćdziesiąte były też pomyślne dla budownictwa prywatnego. Tempo rozbudowy Żarek Letniska z każdym rokiem wzrastało. Powstało wiele domów pięknych o charakterze willowym. Domy wyrastały i wyrastają nie tylko na działkach ujętych w planie, ale i również na zalesionych gruntach przyległych do Żarek Letniska. Lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte to kryzys w kraju. Dlatego buduje się mało i brzydko. Dopiero lata dziewięćdziesiąte zmieniają sytuację i zaczyna się budować nowocześnie i pięknie. Lata dziewięćdziesiąte to także doprowadzenie do budynków w Żarkach Letnisku gazu, wody i telefonów.
Koniec spaceru, wracam PKP do Częstochowy.




















