Brenna - Błatnia 917 m n.p.m.

Szlak na Błatnią rozpoczyna się obok restauracji Hawana, sklepu spożywczego Spar-szlak zielony. Błatnia zdobyta 04.10.2008r. podczas nieprzerwanie padającego deszczu, szlak obłocony, marsz we mgle i wodzie.W niektórych miejscach widoczność spadała do kilku metrów. Po drodze można napotkać dwie kapliczki, pomnik, przepiękne Ranczo. Jak najbardziej polecam szlak nawet gdy pada deszcz 🙂 Ranczo pod schroniskiem ma fantastyczny klimat i otoczenie, obok Rancza świetnie zagospodarowana przestrzeń- hustawki dla dzieci, drewniana gra w kółko i krzyżyk ( był remis 😉, duże palenisko pod wiatą, gdzie można zobaczyć pod sufitem trzy pary sani drewnianych, małe oczko wodne, mały grill przy samym wejściu do budynku Rancza. Nawet w tak pochmurny dzień jakim była ta pamiętna sobota, można spotkać na szlaku dorosłych z małymi dziećmi.
Dalej od rancza, jakieś 5 minut pod górkę mamy Schronisko PTTK na Błatniej- zawsze oblegane przeważnie przez wycieczki szkolne.Naszczęście znaleźliśmy na dworze pod daszkiem jeszcze wolne miejsce. Obsługa schroniska bardzo miła - Pani zaproponowała że "załatwi" nam wolny stolik bo ta młodzież siedzi od godziny i nic nie robią 🙂
Pieczątki odbite i ruszamy spowrotem do Rancza, tam było dużo wolnego miejsca i ciepłe karolryfery-można było wysuszyć mokre ubrania, przy okazji posilić się ciepłym daniem.

Podszczytowe schronisko na Błatniej (891 m) należy do najładniej położonych w całych Beskidach Zachodnich. Wtulone w zbocze bezpośrednio na południe od szczytu, przycupnęło w otoczeniu rozłożystych buków, przy wąskim przesmyku lasu, oddzielającym szczytową halę od dużej stokowej polany. Budynek najlepiej prezentuje się od strony południowej lub przy podejściu grzbietem od strony zachodniej. Widać wtedy przeszkloną werandę jadalni i charakterystyczny czerwony dach o ostrych krawędziach.

Atrakcyjność tego miejsca na budowę schroniska zauważono już dawno, ale pierwsze wprowadziło ideę w czyn niemieckie Towarzystwo Przyjaciół Przyrody "Naturfreunde" z Aleksandrowic. Wybudowało ono w 1926 r. drewniane schronisko, które rychło stało się jednym z najczęściej odwiedzanych obiektów w Beskidzie Śląskim. Bielski oddział PTT usiłował wybudować tu konkurencyjne schronisko, kupił nawet na ten cel parcelę na szczytowej hali. Kłopoty finansowe oraz zaangażowanie się w budowę obiektu w Zwardoniu sprawiły, że przedsięwzięcia nie zrealizowano. Dopiero po wojnie PTT przejęło poniemieckie schronisko - niestety znacznie zrujnowane, jako że przez pewien czas służyło Wehrmachtowi za koszary. Budynek został wyremontowany i udostępniony turystom. Gdy obiekt przejął cieszyński oddział PTTK, nastąpiła w latach 1959-62 dalsza rozbudowa i modernizacja (powstała m.in. okazała jadalnia), która nadała schronisku obecny kształt.