Góry Opawskie

Głuchołazy – Zlaty Hory – Biskupia Kopa – Zlate Hory – Głuchołazy.

Dziś wyjazd do Głuchołaz autobusem.

Góry Opawskie - najdalej na wschód wysunięty fragment polskich Sudetów i jedyne pasmo górskie Opolszczyzny są niewielkie, niewysokie, ale bardzo urozmaicone. Atrakcyjności dodają im zabytkowe miasta - Głuchołazy i Prud­nik - oraz ładne wioski u stóp wzniesień. Pasmo stanowi wysunięty ku północy przyczółek ogromnej morawskiej grupy górskiej Jesioników. Całość zajmuje około 130 km2, ale w granicach Polski leży tylko ich niewielki fragment - 40 km3, którego najwyższym wzniesieniem jest zwieńczona wieżą widokową graniczna Biskupia Kopa (889 m n.p.m.). Mimo niewielkich wysokości w krajobrazie wyróżniają się wzniesienia o stromych, zalesionych zbocza. W Polsce Góry Opawskie ciągną się wąskim, niespełna 20-kilometrowym pasmem wzdłuż granicy. Zasadniczo składają się na nie trzy części: masyw Góry Parkowa nad Głuchołazami z kulminacją Średniej Kopy (543 m n.p.m.), masyw Biskupie Kopy i Srebrnej Kopy między Konradowem a Nową Wsią oraz rnasyw Prudnicki z kulminacją Długoty (457 m n.p.m.). Północne zbocza Biskupiej i Srebrnej Kopy przecina przełomowa dolina Złotego Potoku, ponad którą na północ wznoszą się Olszak (453 m n.p.m.) i Krzyżówka (427 m n.p.m.).

Następnie drogą do granicy i szlaku zielonego w Zlanych Horach. Ostro pod górę i docieram do kamiennej wieży widokowej na szczycie Biskupiej Kopy – 890m – najwyższy szczyt Gór Opawskich. Na wieżę, prowadzą kręte schody. Bilet wstępu można kupić za złotówki lub czeskie korony. Największą atrakcją wylesionej kopuły szczytowej jest wieża widokowa po czeskiej stronie, wybudo­wana na miejscu drewnianej ambony. Uroczyste otwarcie obiektu nastąpiło 16 sierpnia 1898 r. - wieży nadano wów­czas imię cesarza Franciszka Józefa. Aby Prusacy nie odebrali tej nazwy jako austro-węgierskiego resentymentu do Śląska, podczas ceremonii odegrano także pruski hymn, a strażnicy graniczni nie stwarzali żadnych problemów dla turystów zdobywających szczyt od pruskiej strony, W latach realnego socjalizmu wieża była zamknięta i służyła jako nadajnik. Obecnie moż­na wejść na górę za niewielką opłatą i z platformy widokowej podziwiać panoramę Jesioników, Gór Złotych i Bialskich, Przedgórza Sudeckiego oraz Niziny Śląskiej aż po Wrocław. Obok, na miejscu spalonej w latach 50, XX w. Rudolfom chaty, powstaje nowe schronisko, o szczytu wzdłuż granicy szlak prowadzi (30 min) na zalesiony wierzchołek Srebrnej Kopy (785 m n.p.m.), skąd trasą wyznaczoną w XIX w. schodzi do Srebrnej Przełęczy, spotykając żółte znaki z Pokrzywnej do schroniska. Z przełęczy ścieżka wspina się na Zamkową Górę (571 m n.p.m.), gdzie można obejrzeć pozostałości murów, wałów i fosy niewielkiego XlV-wiecznego zamku rycerza von Rosenberga. O warowni niewiele wiadomo - prawdo­podobnie w XV w. zagnieździli się w niej rycerze-rabusie i z tego powodu zosta­ła zburzona przez wojska księcia opolskiego Bolka II. Z Zamkowej Góry, oddalając się od granicy państwa, szlak schodzi przez las pod szczytem Szyndzielowej Kopy (533 m n,p.m.) do Pokrzywmej (30 min), gdzie wychodzi w pobliżu zalewu i ośrodka Złoty Potok.

Następnie wracam do Zlanych Hor.

Zlate Hory - miasto w Czechach, w kraju ołomunieckim, w Górach Opawskich. Historycznie położone jest na Dolnym Śląsku, w jego czeskiej części (powiat Jesenik) - w przeszłości wchodziło w skład dolnośląskiego biskupiego Księstwa Nyskiego. Zlate Hory leżą przy granicy z Polską a najbliższym miastem w Polsce są leżące w odległości 6 km Głuchołazy. Do 1958 częścią gminy był również przysiółek Skrivankov, który na skutek wymiany granic znalazł się w Polsce jako Skowronków. Okres władzy komunistycznej to przyłączanie kolejnych osad, dotychczas samodzielnych, budowa nowych osiedli mieszkaniowych i ponowny rozwój górnictwa miedzi i złota (po 1989 po raz kolejny wydobycie zakończono). W ostatnich latach, zwłaszcza po otwarciu granic, Zlate Hory stały się miejscowością przyciągającą turystów - głównie amatorów turystyki górskiej, rowerowej oraz związanej ze "złotą" przeszłością (organizuje się m.in. zawody płukania złota).

Po zwiedzeniu miasteczka wracam do Głuchołaz.