Zimowy spacer -Lwówek Śląski
Czekając na syna aż skończy występ z zespołem zrobiłam sobie spacer obrzeżami miasta.
Spacer rozpoczełam od Wieży Bramy Lubańskiej. Powstała ona w XIIIw. Została przebudowana w XVIw, a w 1616r runeła, bo była w złym stanie.Jej odbudowe przerwała wojna. W 1661r osadzono na jej wieży hełm. W 1752 spłoneła w wielkim pożarze miasta. Odbudowe jej zakończono w 1784r. A w 1809 piorun zniszczył hełm, który został odbudowamy. W czasie II Wojny Światowej przechowywano tu część zbiorów biblioteki wrocławskiej. Obecnie mieści sie tu punkt widowkowy i kawiarenka.
Po drugiej stronie murów znajduje się alejka spacerowa która przebiega wzdłuż ul. Wojska Polskiego.Po lewej stronie w oddali widać budynek dawnego Aresztu. Przed II wojną mieściło się w nim więzienie sądowe. Po wojnie odsiadywano tu wyroki pospolite.
Częściowo zachowane mury obronne pochodzą z końca XIIIw. W XIV i XVw "odparły" atak husytów.W XVIIw kamienne mury zaczeły popadać w ruinę i pod koniec XIXw wyburzono ich część wraz z Wieżą Bramy Złotoryjskiej.
Idąc dalej mijamy Wieżę Bramy Bolesławieckiej która wzniesiona została na przełomie XIII i XIVw.Górną część utraciła w czasie wojny w 1641r.Po jej odbudowaniu było tam Ciężkie więzienie z izbą kata i lochem głodowym.
Spcerując dalej wzdłuż murów obronnych dochodzimy do Bastei Archonattiego- jedynej zachowanej z trzech jakie były.Została ona zaprojektowana i podbudowana w poł XVIw przez włocha Hieronima Archonattiego. Są to tak zwane podwujne mury obronne. Powstanie ich wiązało się z dostosowaniem systemu sztuki wojennej. Miłay one utrzymywać nieprzyjaciela w odpowiedniej pozycji od miasta.
Idąc dalej dochodzimy do parku w którym znajduje się Pomnik Poległym za Wolność i Niepodległość.W oddali widać Czarną Wieże - pozostałość po kościele ewangelickim z 1846r, oraz Kosciół i klasztor Franciszkański. Spacerując dalej dochodzimy do Pomnika Ofiar I Wojny Światowej. Jak większość niemieckich pomników na Ziemisch Odzyskanych po 1945r tak i ten był niszczony. Ale jego główne elementy zachowały się do dziś. W centralnym miejscu stoi cokół z figurą siedzącego żołnierza. Monymentalne założenie pomnika tworzy półkolisty mur zakończony pylonami z płaskorzeźbami kobiety i mężczyzny.
I tak spacerując wzdłuż murów obronnych dochodzimy do punktu wyjścia.
