Częstochowa - 15 sierpnia.
Parki podjasnogórskie, czasami nazywane parkami jasnogórskimi – dwa parki miejskie w Częstochowie, w dzielnicy Podjasnogórskiej – Park im. Stanisława Staszica oraz Park 3 Maja. Położone są one pomiędzy dzielnicą Śródmieście, a klasztorem na Jasnej Górze, który otaczają od strony wschodniej. Granice parków wyznaczone zostały w latach 1819-1826 przy wytyczaniu Alei Najświętszej Maryi Panny, a zagospodarowanie terenu rozpoczęto w 1843 roku. Wraz z Aleją Henryka Sienkiewicza zajmują powierzchnię 11,8 ha. Bogate i przedstawiające wysoką wartość historyczną wyposażenie i budowle parków, stały się powodem uznania ich za pomnik historii Polski. Parki są popularnym miejscem wypoczynku i spacerów. W znajdujących się na terenie parków pawilonach wystawowych, zarządzanych przez Muzeum Częstochowskie, odbywa się wiele wydarzeń kulturalnych i wystaw. W Parku im. S. Staszica znajduje się kilka obiektów powstałych w latach 1908-1909 przed Wielką Wystawą Przemysłowo - Rolniczą, która odbyła się w Częstochowie w 1909 roku. Wybudowane jako pawilony wystawowe, były na przestrzeni lat przede wszystkim miejscem wystaw i ekspozycji. Ze względu na wieloletnie zaniedbania w okresie PRL, od 1996 do 2010 roku pawilony te były sukcesywnie remontowane.
Obserwatorium astronomiczne.
Budynek powstał w 1909 roku na zlecenie Towarzystwa Akcyjnego Zawiercie. Posiada on stalowo–betonową konstrukcję. Po II wojnie światowej z obserwatorium korzystała częstochowska Wyższa Szkoła Pedagogiczna. Zrezygnowała jednak, ponieważ warunki obserwacji nieba znacznie się pogorszyły z powodu rozrośniętych koron drzew i łuny ulicznego oświetlenia. Opuszczony budynek zaczął popadać w ruinę. W latach 2008-2009 budynek został wyremontowany, utworzono w nim multimedialne centrum edukacji i rozwoju najmłodszych Zodiak.
Pawilon Etnograficzny.
Pawilon, od czasu swojego powstania, pełni funkcję wystawienniczą, służąc jako miejsce wystaw o charakterze etnograficznym. Jest to budynek parterowy, wybudowany na planie prostokąta, z kamienia wapiennego. Znany także jako Muzeum Przemysłu Ludowego. Po zakończeniu Wielkiej Wystawy w pomieszczeniach działała Szkoła Przemysłu Ludowego. Obecnie jest obiektem ekspozycyjnym Muzeum Częstochowskiego. 20 lipca 2005 rozpoczął się generalny, odtworzeniowy remont pawilonu. Odsłonięto kamienną elewację budynku która przez kilkadziesiąt lat była pokryta betonowym tynkiem, przywrócono wszystkie pierwotne funkcje pawilonu który ze względu na zły stan techniczny nie był już wykorzystywany.
Zagroda Włościańska.
Pawilon zaprojektowany przez Zdzisława Kalinowskiego i Czesława Przybylskiego. Parterowy budynek, częściowo podpiwniczony, z użytkowym poddaszem, wybudowany został z cegły ceramicznej. Przykryty jest on dwuspadowym dachem o konstrukcji drewnianej, pokrytym dachówką ceramiczną. Podczas Wielkiej Wystawy w 1909 roku prezentował on architektoniczne tendencje stylistyczne w budowie domów w początku XX wieku. Urządzono go jako wzorową zagrodę. Od 2003 do 2006r. trwał remont kapitalny budynku. Elementy architektoniczne i detale zostały odrestaurowane zgodnie z wytycznymi konserwatora zabytków. Zachowano elementy urbanistyczne i przestrzenne: bryłę budynku z kształtem dachu i gankiem wejściowym, układ łukowych sklepień ceglanych nad pomieszczeniami piwnicznymi, bez zmian pozostawiono historyczny układ rzutu budynku. Również obecna ekspozycja nawiązuje do tematyki z czasów Wielkiej Wystawy.
Muzeum Higieniczne.
Muzeum Higieniczne, obecnie znane jako Pawilon Wystaw Czasowych, to piętrowy gmach z dwiema salami i półpiętrem. Jest to budynek w stylu eklektycznym. Podczas Wystawy Przemysłu i Rolnictwa eksponowane były tutaj produkty higieny codziennej i lekarstwa. W okresie 1932-1967 działało tu Muzeum Regionalne. W 1966 roku, w pawilonie otwarte zostało Muzeum Górnictwa Rud Żelaza, które w 1976 przeniesiono do nowo wybudowanych podziemnych korytarzy. Obecnie pawilon służy czasowym ekspozycjom organizowanym przez Muzeum Częstochowskie.
Pozostałe.
W parku znajdują się również altana, będąca miejscem letnich występów zespołów muzycznych, oraz zbiornik wodny o powierzchni 1600 m² w którym, również w okresie letnim, działają dwie fontanny. Działa także szalet, który w 2006 roku przystosowany został do obsługi pielgrzymów, w tym osób niepełnosprawnych.
