Kołobrzeg luty 2010 – a zima jak w XVII wieku.
Kołobrzeg luty 2010 – a zima jak w XVII wieku.
Luty 2010 roku. Pogoda jak w piosence Jaremy Stempowskiego – „ale zimno, ale mróz, ci heca z tym Celsjuszem”. Tak jak biblijni mieszkańcy chowali się na Arce Noego tak i my chowamy się w Arce, co prawda kołobrzeskiej. Nowy, ładny ośrodek w pełni wyposażony: odnowa i zabiegi, basen z morską wodą, korty tenisowe, kino i teatr, restauracje i kawiarnie, z tą obrotową na 11 piętrze, a więc myślę, że te dwa tygodnie możemy przeżyć bez wychodzenia z Arki. Kuracjusze to już cała „Arka Noego”- Polacy, Niemcy, Rosjanie i trochę Skandynawów.
Kołobrzeg znamy, bo jest to od nas, od Szczecina o „rzut beretem”, ale Kołobrzeg zimą przy 18-to stopniowym mrozie jest innym miastem. Spacery częste, ale krótkie, a pobyt w ośrodku jakby przyjemniejszy. Morze, szczególnie gdy wiatr od morza napędza „kaszę lodową „ ku brzegowi sprawia wrażenie, że tak jak w XVII wieku można by pojechać saniami do Szwecji a na środku Bałtyku stały karczmy.
I trochę historii dla Michała:
Kołobrzeg (łac. Colberga niem. Kolberg) jedno z najstarszych miast na Pomorzu Zachodnim istniało już w VIII wieku, gdzie funkcjonował gród obronny słynny na całe Pomorze. W 1000 roku książę Bolesław Chrobry założył tu biskupstwo, którego biskupem został Reinbern a po śmierci Bolesława Krzywoustego (1138) przeszedł pod zwierzchnictwo cesarza niemieckiego, a następnie króla Danii. W 1255 roku miasto otrzymało prawa miejskie. W 1653 miasto przejęli brandenburczycy, którzy natychmiast zamienili je w twierdzę. Od tego czasu miasto zaczęło podupadać. W 1761 podczas wojny siedmioletniej miasto zdobyli Rosjanie.
..spacerując bulwarem nadmorskim napotykamy ślady dawnej twierdzy; Kamienny szaniec i Fort Wilczy., To tutaj w 1807 roku oblegał twierdzę pułk. Sułkowski prowadząc polskie oddziały z wojskami Napolena. Komendantem twierdzy był hrabia pruski, major Gneisenau. Miasto broniło się aż do podpisania traktatu pokojowego w Tylży, który zakończył wojnę. Wydarzenie to urosło w Prusach do rangi legendy. Major Gneisenau otrzymał awans na podpułkownika i zyskał znaczną sławę, jako dowódca.
W 1859 Kołobrzeg uzyskał połączenie kolejowe ze Szczecinem i Gdańskiem( a Szczecin już 1848 roku uzyskał połączenie kolejowe z Berlinem). Szybki rozwój uzdrowiska nastąpił po utraceniu przez miasto statusu twierdzy. W roku 1899 został otwarty dom zdrojowy (Strandschloß).Decyzją króla Prus twierdza została zlikwidowana w 1872 roku, rozpoczęła się rozbiórka fortyfikacji i stopniowo zaczął się zmieniać charakter miasta. W 1933 roku Adolf Hitler został honorowym obywatelem miasta.
W listopadzie 1944 roku rozkaz Hitlera ogłosił ponownie Kołobrzeg twierdzą. Pierwszy atak na twierdzę Armia Czerwona przypuściła 4 marca 1945. Po kilku dniach do walki weszła 6 Dywizja Piechoty Wojska Polskiego, 3 Dywizja Piechoty i pododdziały saperów.
Po 14 dniach walki, 18 marca 1945 Kołobrzeg zdobyły przez I Armię Wojska Polskiego i wojska I Frontu Białoruskiego pod dowództwem marszałka Gieorgija Żukowa. Punktem zwrotnym było ściągnięcie ze zdobytego wcześniej Koszalina baterii katiusz, po 60 seriach wystrzelonych w kolegiatę (960 rakiet) została ona zniszczona, a oddziały polskie mogły wejść do śródmieścia. Ostatnim punktem oporu Niemców był Fort Ujście, na którym obecnie stoi wieża latarni morskiej. Większość żołnierzy niemieckich zdołano ewakuować do Świnoujścia. Podczas działań wojennych w 1945 roku, znanych, jako Bitwa o Kołobrzeg, miasto zostało zniszczone w 95%. Jeszcze w marcu 1945 roku odbyły się tu zaślubiny Polski z morzem. Aktu tego dokonał żołnierz – kapral Franciszek Niewidziajło.
Spacerując bulwarem nadmorskim dochodzimy do najdłuższego w Polsce 220 metrowego betonowego molo i do latarni morskiej wybudowanej w 1946 r. na miejscu poprzedniej wysadzonej w marcu 1945 r. przez wojska niemieckie. Mijamy też pomnik hołdu kobietom, które walczyły w szeregach Wojska Polskiego, szczególnie w walkach o Kołobrzeg. Jest to chyba jedyny w Polsce Pomnik Sanitariuszki odsłonięty w 1980 roku.
Spacerując po mieście można trochę uciec przed mrozem odwiedzając Pałac Braunschweigów, w którym mieści się Muzeum Oręża Polskiego lub w pobliskiej Katedrze z ciekawymi zabytkami i historią. Na zewnątrz katedry jest pomnik Arcybiskupa Marcina Dunina – Prymasa Polski, który będąc w sporze z Królem Pruskim o małżeństwa mieszane był więziony w Twierdzy Kołobrzeskiej w dn. 6.X.1839 do 5.VII.1840. Warto zwrócić uwagę na Pomnik Tysiąclecia z 2000 roku.
Przemieszczając się uliczkami w centrum Kołobrzegu można zajść na kawę w kawiarni w odrestaurowanym Domu Kata niedaleko zabytkowego Ratusza.
