Kletno - Kopalnia Uranu
W 2002 roku udostępniona została do zwiedzania część wyrobisk byłej kopalni uranu w Kletnie w gminie Stronie Śląskie.
Chodnikami zwiedzający przechodzą trasę o długości około dwieście metrów, oglądając atrakcyjne wystąpienia miejscowych minerałów (fluoryt, kwarc i inne) oraz szereg specjalnych ekspozycji. Wyjście znajduje się w miejscu byłego wlotu sztolni. Temperatura wewnątrz wynosi około plus 7 stopni Celsjusza. Sztolnia jest całkowicie bezpieczna pod względem promieniowania radioaktywnego.
W 1948 r. na mocy umowy między rządem PRL i ZSRR rozpoczęto poszukiwania rud uranu na terenie całego kraju. Po wstępnych badaniach obiecujący okazał się tylko rejon Sudetów. W Kowarach pod Jelenią Górą powstało Предприятие Кузнецкие Рудники, czyli „Przedsiębiorstwo Kowarskie Kopalnie”, przekształcone później w "Zakłady Przemusłowe R-1”.
Kopalnia uranu położona jest na północnym stoku Żmijowca w Masywie Śnieżnika.
Kopaliny – to kryptonim tajnej radzieckiej kopalni uranu działającej w Polsce w latach 50. XX w. w pobliżu wsi Kletno w województwie dolnośląskim (gmina Stronie Śląskie).
Przy wydobyciu pracowali głównie polscy robotnicy przymusowi – więźniowie z obozów pracy, żołnierze z poboru oraz nieliczni dobrze opłacani górnicy. Warunki były bardzo ciężkie. Nie zachowywano elementarnych środków ostrożności. Nikt nie prowadził statystyk chorób i wypadków, ale przypuszcza się, że śmiertelnych przypadków choroby popromiennej było wiele. Ze względu na brak podstawowego sprzętu ochronnego (maski przeciwpyłowe) wiele osób zachorowało na pylicę. Urobek wywożono konwojami pod silną eskortą wojska – w całości trafiał do przerobu w ZSRR.
Działała ona w latach 1948 do1953, wykorzystując między innymi kilka średniowiecznych sztolni, w których w przeszłości prowadzono wydobycie żelaza, srebra i miedzi.
Kopalnia obejmowała 20 sztolni, 3 szyby, a sumaryczna długość wszystkich wyrobisk górniczych wynosiła ponad 37 kilometrów. Łącznie wydobyto tu 20 ton uranu.
Udostępniona do zwiedzania sztolnia numer 18 znajduje się przy drodze łączącej Kletno z Sienną. Stanowi ją wyodrębniony system wyrobisk znajdujący się w północno-wschodniej, najwyżej położonej części kopalni. Zobaczyć tu można wiele atrakcyjnie oświetlonych wystąpień miejscowych minerałów (fluoryt, ametyst, kwarc i innych). Długość udostępnionych wyrobisk to około 200 metrów chodników o szerokości półtora do dwóch metrów, wysokości metr siedemdziesiąt do ponad dwóch metrów.
