Szlak pod Kominami
Szlak łatwy, bez większych trudności, w całości prowadzi wśród skał osadowych. Ciekawy pod względem geologicznym i przyrodniczym - typ doliny rzecznej gdzie występuje erozja rzeczna oraz rośnie roślinność wapiennolubna. Znajdują się tu liczne polany i szałasy, będące pozostałością po pasterstwie.
Nasz szlak rozpoczynamy z parkingu przy wylocie Doliny Kościeliskiej, skąd udajemy się szlakiem zielonym na polanę Biały Potok 930m. Opuszczamy tutaj szlak zielony, który wiedzie dalej w kierunku Siwej Polany i kontynuujemy naszą wycieczkę żółtym szlakiem Na początku doliny znajduje się skalna bramka o nazwie Między Ściany. Skałka jest jedynym miejscem w polskich Tatrach Zachodnich, gdzie dopuszcza się działalność wspinaczkową w warunkach letnich. Skałka ta zbudowana jest z wapieni numulitowych, które powstały po fałdowaniu i leżą bezpośrednio na skałach płaszczowin reglowych i należy do najmłodszych skał w północnej części Tatr.
Za bramką idziemy dalej szeroką ścieżką wśród dolnoreglowego lasu świerkowego, wzdłuż Lejowego Potoku, który płynie po lewej stronie. Warto zwrócić uwagę na występujące tu na stanowiskach skalnych kwiaty. Po przejściu kilometra przechodzimy przez niewielką polankę Rówienki, następnie przecinamy Lejowy Potok, mając go teraz po prawej stronie. Po 15 minutach dochodzimy do polany Huty Lejowe ze stojącym tutaj, dobrze utrzymanym, charakterystycznym dla Tatr Zachodnich niskozrębowym szałasem z dachem dwupołaciowym.
UWAGA!!!
Wchodząc do szałasu zimą lub wczesną wiosną, należy zachować ostrożność, gdyż czasem żmije zygzakowate wybierają takie miejsca do przezimowania.
Dolina Lejowa choć położona na obszarze TPN-u, to na polanach w dolinie dopuszczony jest kulturowy wypas owiec. Dolina w przeszłości była również terenem działalności górniczej - w XIX wieku, w rejonie Wielkich Bań eksploatowano rudonośne wapienie oraz manganity i łupki hematytowe.
Po minięciu polany Huty Lejowe, dalej idziemy wzdłuż koryta potoku przechodząc przez zalesioną polanę Lejówki, następnie droga gwałtownie się zwęża, a podejście robi się dość strome. Po około 4km dochodzimy do czarnego szlaku "ścieżki nad reglami". Tuż powyżej znajduje się Niżnia Polana Kominiarska, z której rozpościerają się widoki na okoliczne szczyty m.in. Kominiarski Wierch. Ciekawostką geologiczną jest to, że przed ostatnim zlodowaceniem Dolina Lejowa składała się z dwóch osobnych, niezależnych dolin: wyższej - Niżnia Polana Kominiarska - Kominiarski Przysłop z wylotem w Dolinie Kościeliskiej oraz niższej - od Diablińca po Między Ściany. Z biegiem czasu Lejowy Potok zniszczył stok oddzielający dwie doliny i przedarł się w kierunku północnym, zmieniając bieg i koryto, łącząc obie doliny tworząc jedną w dzisiejszej postaci. Dlatego Kominiarski Przysłop jest położony tak wysoko nad dnem Doliny Kościeliskiej.
Skręcając tutaj w prawo w ciągu kilku minut dojdziemy do Niżnej Polany Kominiarskiej. W górnej części polany stoi kilka zniszczonych szałasów. Za polaną ścieżkę przecina strumyk, w którym możemy uzupełnić wodę. Teraz czeka nas około 80 minutowa droga do Doliny Chochołowskiej. Dojście do Siwej Polany zajmuje około 45minut, a następnie do początku szlaku skąd rozpoczęliśmy wędrówkę tj. do Kir zajmuje następne około 80 minut. W tym też miejscu kończymy naszą wędrówkę.
