Z wizytą u Braci Górniczej

Dużo się dziś działo. Rano Katowice, szybkie spotkanie, zajęcia i w drogę na Głogów.

Poszła Karolnka do Gogolina - wielokrotnie jadąc na Wrocław lub na zot , nuciłem sobie, ale nie starczało czasu na odwiedzenie tej sympatycznej miejscowości. Czysto, schludnie, w oknach ozdoby, elewacje budynków, wiaty przystanków w gronach niebieskich kwiatów (niezapominjek?). Jest pływalnia, stadion, hala sportowa, blisko do lasu, żadnych bloków, wielkiej płyty, żyć nie umierać. Pytam przechodzące osoby o Karliczka i Karolinkę , kierują mnie na skromny ryneczek koło dworca PKP. Znalazłem - socrealistyczny pomnik słynnej pary z 1967, przywodzi wspomnienia czołówki radzieckich filmów z lat 70. Przed nim piękna, wielka, ręcznie malowana filiżanka (z porcelany gogolińskiej?). Nieopodal urząd gminy, biblioteka, ośrodek zdrowia oraz straże i policja w jednym. Zagaduję przechodnia o grób Karolinki - jest ponoć w Kamieniu Śląskim, ale trudno go znaleźć, usłyszałem. Swego czasu w telewizji wyemitowano dokument o prawdziwej historii pary z piosenki. Zdradzę Wam jedynie , że Pan Karliczek miał na imię Fryderyk i był żonaty. Zainteresowanych odsyłam do poszukiwań - "Prawdziwa historia Karolinki i Karliczka"

W Głogowie melduję się o 14.30. Mam czas na krótki spacer po mieście. O 16.00, Hala Chrobrego, pełna szacownych Gwarków , Starych Strzech , Kopaczy wszelkiej maści śpiewa hymn : Niech żyje nam górniczy stan, górniczy stan niech żyje nam...