Wycieczkę rozpocząłem od zwiedzenia Radkowa. To nieduże miasteczko zaskoczyło mnie odnowionym rynkiem, pięknym kościołem i zalewem z licznymi ośrodkami wypoczynkowymi. Z tamy spoglądam na potężną ścianę Szczelińca Wielkiego i Radkowskich Skał. Wyraźnie widać trzy piętra w budowie geologicznej tych gór. Stoję na poziomie najniższym i jednocześnie najstarszym z charakterystyczną, czerwonej barwy ziemią. Przez tamę, dalej dogą przez osiedle docieram do granicy Parku Narodowego Gór Stołowych.Przy potoku Pośna ładne miejsce do odpoczynku i tablica Ścieżki Skalnej Rzeźby. Od tego miejsca zaczyna się podchodzenie pod górę wśród pięknej scenerii lasu mieszanego i potężnych głazów, które kiedyś odpadły od scian wznoszacych się powyżej. Wodospady Pośny były dawniej wielką atrakcją. Obecnie, po zbudowaniu w tym miejscu ujęcia wody,jest to niewielka kaskada, dobrze widoczna po większych opadach deszczu. Stąd dawną ścieżką prowadzącą na Szczeliniec wspinam się do nie istniejącej wsi Karłówek. Po drodze oglądam wspaniałą skalną ścianę i tajemniczy napis na kamieniu z datą 1796 r.Jeszcze tylko Biała Skała, drogowskaz turystyczny z XIXw., przepięknie kwitnące łąki i już jestem w Pasterce. Przy schronisku PTTK kolejny przystanek na ścieżce geologicznej. Najpierw przez wieś, potem przez las i w końcu przez olbrzymie głazowisko osiągam przełęcz pomiędzy Szczelińcem Wielkim a Małym.Stąd , korzystając z okazji, po raz kolejny zwiedzam niesamowity labirynt na Szczelińcu Wielkim.Opis tej popularnej atrakcji pominę. Przy zejściu spotykam tablicę wspominającą Franza Pabla, pierwszego mianowanego przewodnika w Europie.W Karłowie jest gdzie zjeść i odpocząć a komu mało, może zajrzeć do parku dinozaurów. Trasę polecam wszystkim, którzy w górach szukają czegoś więcej niż zdobywanie kolejnego szczytu.
