Magurka ze Straconki
Niedzielny ranek, dobre humory, kolejny powrót w Beskid Mały. Pasmo, które możnapowiedzieć mamy na wyciągnięcie ręki!
Żółty szlak na Magurkę Wilkowicką rozpoczyna się centrum Straconki, obok kościoła. Łatwy dojazd powoduje, że wielu niedzielnych turystów wybiera właśnie ten sposób ucieczki za miasto (Bielsko-BIała). Idziemy ulicą Małej Straconki, wzdłuż ulicy przepływa potok Zimnik. Znajdujemy się pomiędzy szczytami Łysa Góra i Pośredniego z nieczynnym już kamieniołomem. Dochodzimy do zakrętu i zaczynamy wspinać się na Siodło, czyli Łysą Przełęcz. Na Łysą przełęcz często z kolegą Piotrkiem wyjeżdzaliśmy rowerami. Imponujące widoki możemy doświadczyć na tej niewielkiej przełęczy. Dominuje Beskid Śląski z masywem Klimczoka.
Z Łysej Przełęczy udajemy się w górę trzymając się szlaku żółtego, który łączy się w tym miejscu ze szlakiem czerwonym. Po chwili szlaki te rozdzielają się. Szlak żółty prowadzi delikatnie w prawo, szlak czerwony delikatnie w lewo. Od tego momentu czeka nas około 40 minut marszu w na Rogacz. Jest to stosunkowo ostre podejście pod górę przez las. Ścieżka jest kamienista i rowerem w tym miejscu było już cieżko. Dzisiaj jednak nasze nogi są naszym środkiem transportu.
Docieramy na Rogacz, gdyby nie tabliczka turystyczna, raczej nie odczulibyśmy punktu kulminacyjnego. Nieopodal szczytu znajduje się klimatyczna Studencka Chatka na Rogaczu! Mijamy kilka gospodarstw, mijamy przydrożną kapliczkę z 1880 r. z obrazkiem Matki Bożej i kamiennym krzyżem, fundacji Szczepana i Anny Międzybrodzkich oraz kapliczkę z 1879r. Przed nami kolejna polana i kolejne piękne widoki! Oczywiście z tej strony znowu dominuje Beskid Śląski. Polana ta, w sezonie letnim, skupia wielu chętnych weekendowego odpoczynku.Stąd już nie daleko na Magurkę Wilkowicką.
Zdobywam szczyt Magurki! W schronisku panuje gwar, gdyż wielu turystów odwiedza dzisiaj to miejsce. Dla nas nagrodą jest duż y kufel piwa! Ktoś w kącie gra na gitarze. Raj na wyciągnięcie ręki!
Po zacnym napoju ogarnia nas lenistwo, a mamy w planie przejść cały żółty szlak! Czyli czeka nas zejście do Międzybrodzia Bialskiego. Dość dużymi zakosami dochodzimy do leśnej ścieżki. Po drodze przekraczamy potok i docieramy do gajówki. Później dochodzimy do głównej drogi łaczacej Bielsko z Międzybrodziem. Trochę czasu minęł zanim dotarliśmy do centrum Międzybrodzia Bialskiego oraz przystanku PKSu. Udajemy się jeszcze nad jezioro, gdyż mamy trochę czasu do następnego autobusu.
Zobacz opis szlaku, profil trasy i wizualizacje:
