Krynica-Zdrój zimowy wypoczynek w „perle” polskich uzdrowisk
Czas na Krynicę-Zdrój, po przejechaniu 362 km docieramy na miejsce, jest sobota, około godziny 9 rano, piękna słoneczna pogoda. Krynica Zdrój powoli budzi się do życia, nieliczni kuracjusze uprawiający jogging, przebiegają przez deptak i Bulwar Dietla. Idziemy pozwiedzać miasteczko jego słynne wille, domy zdrojowe oraz pijalnie wód.
Krynica-Zdrój ogólnie jest uzdrowiskiem położonym w Beskidzie Sądeckim na wysokości 560 - 720 m w malowniczych dolinach Kryniczanki, Palenicy, Słotwinki oraz Czarnego. Od wschodu, północy i zachodu otaczają Krynicę zalesione wzgórza.
W okolicach znajduje się aż 16 rezerwatów przyrody. Głównym bogactwem naturalnym tej ziemi są wody mineralne. Znajdują się tu 23 ujęcia, 5 źródeł naturalnych i 18 odwiertów.
Zaczynamy naszą wyprawę od willi "Romanówki", znajduje się tutaj Muzeum Nikifora przy ul.Bulwary Dietla 19. Mieści się tutaj 70 obrazów namalowanych przez Tego słynnego malarza. Część ekspozycji przedstawia rzeczy osobiste Nikifora, w tym skrzynki i kasety na farby i pędzle, różne przypadkowe kawałki papieru, opakowania, zeszyty szkoleń, na których tworzył tak cenne obrazy. Muzeum chodź nie jest duże, ale warte zobaczenia. Muzeum jest czynne od wtorku do niedzieli w godzinach 10-13 i 14-17.
Spacerujemy "Deptakiem Krynickim" mijamy neorenesansowy Stary Dom Zdrojowy z 1889 roku, w którym mieści się pijalnia wody "Mieczysław" oraz pijalnia czekolady. Sanatorium Nowy Dom Zdrojowy z 1939 roku, tutaj mieści się sanatorium, nieopodal znajduje się Pijalnia Główna zlokalizowana jest w samym centrum Krynicy Zdrój przy Bulwarach Dietla. Jak się dowiedziałem obiekt został oddany do użytku w 1971 roku, duży obiekt z przeszklonymi ścianami. W budynku znajduje się palmiarnia z egzotyczną roślinnością. Ciekawe uczucie jest, gdy w pijalni można przechadzać się pomiędzy palmami, a w tym samym czasie tuż za dużymi oknami widać zasypany śniegiem Deptak Krynicki.
W jednym ze stoisk z pamiątkami zaopatrujemy się w dzbaneczki do picia wody mineralnej, nazwaliśmy je "fajeczkami". Idziemy skosztować z "cudownie" leczniczych wód. Mamy do wyboru kilka rodzajów mineralnej wody, w zależności, na co cierpimy, tzn. jakie mamy dolegliwości. Możemy napić się m.in. takich wód jak: Jan, Słotwinka, Tadeusz, Zdrój Główny, Zuber.
Woda - Jan jest silnie hipoosmotyczna wodorowęglanowo-wapniowa z zawartością chlorków. Bardzo moczopędna, idealna w leczeniu kamicy nerkowej. Stosowana również w leczeniu innych schorzeń nerek i dróg moczowych oraz miażdżycy i cukrzycy gdyż obniża wydatnie poziom cholesterolu we krwi.
Woda - Słotwinka, woda lecznicza wysoko zmineralizowana, skuteczna w leczeniu przewlekłych nieżytów przewodu pokarmowego, chorób z niedoboru magnezu, m.in. nerwic, stanów stresowych, chorób neurologicznych.
Woda – Zuber, szczawa wodorowęglanowo-sodowa, bromkowa, jodkowa. Silnie hiperosmotyczna. Unikalna w skali europejskiej woda lecznicza o niezwykle wysokiej mineralizacji. Wydobywany z odwiertu Zuber I - IV w Krynicy-Zdroju. Najstarszy z nich pochodzi z 1914 roku. Wskazania lecznicze: nadkwaśny nieżyt żołądka, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, przewlekłe stany zapalne pęcherzyka, wątroby i dróg żółciowych, cukrzyca /obniża podwyższony poziom cukru/, niedoczynność tarczycy. Łagodzi przykre objawy nadużycia alkoholu 🙂
Woda - Kryniczanka, doskonała woda o wysokiej mineralizacji z naturalną zawartością wapnia i magnezu mających znaczenie fizjologiczno-odżywcze dla organizmu, produkowana na bazie Zdroju Głównego. Pobudza apetyt, usprawnia trawienie, reguluje przemianę materii. Zalecana w celach profilaktyczno-zdrowotnych, działa przeciwalergiczne, obniża poziom cholesterolu, zawiera naturalny dwutlenek węgla.
Woda - Józef, jest to szczawa o dużej zawartości jonów wapniowych. Ma on działanie moczopędne, a ze względu na stosunkowo dużą zawartość jonu żelazowego jest wykorzystywana do leczenia stanów chorobowych powodowanych niedoborem żelaza w ustroju i objawami niedokrwistości.
Woda - Mieczysław, jako wodę wykorzystuje się ją do leczenia chorób żołądkowych, wątrobowych.
Ponadto w Pijalni Głównej, znajduje się kameralna sala widowiskowa, w sklepikach można kupić liczne pamiątki i wspaniałe miody sprowadzane prosto z blisko położonej Kamiannej, w której to też mieliśmy mieć nocleg (Kamianna to przepiękna wioska położona w najbardziej chyba odludnym miejscu w Polsce, 17 km od Krynicy-Zdroju. Znajduje się tam ośrodek pszczelarski znany z dużej produkcji miodu i produktów pszczelich. Mieści się tutaj Światowe Centrum Apiterapii oraz Muzeum pszczelarstwa).
Po kuracji leczniczą wodą zmierzamy dalej deptakiem, obok Pijalni Głównej stoi muszla koncertowa, a z boku umieszczona jest tablica ku czci Jana Kiepury, śpiewaka, tenora i aktora, właściciela hotelu "Patria" w Krynicy Zdroju. U zbiegu Deptaka i Bulwarów Dietla stoi na małym placu pomnik Adama Mickiewicza z 1906 roku, co ciekawe Mickiewicz nigdy nie był w Krynicy-Zdroju.
Troszkę zgłodnieliśmy i szukamy odpowiedniej restauracji. Znajdujemy w niedalekiej odległości od pomnika „Nikifora i jego psa”, restauracje Hydropatia o interesującym wystroju. Hydropatia oferuje dania z kuchni polskiej oraz włoskiej. Ja wybrałem - Krynicki przysmak leśny, nawet smaczne danie 🙂
Po posiłku czas na wycieczkę kolejką górską na Górę Parkową, otoczona Parkiem Zdrojowym z licznymi ścieżkami spacerowymi, na którą można wyjechać kolejką linowo - terenową, niezmienioną od 1937 roku, pierwsza w Polsce kolej linowo-terenowa. Ceny biletów normalny w jedną stronę 7 zł, ulgowy 5 zł, bilet normalny góra-dół 10zł, ulgowy 7zł. Zaczynamy od dolnej stacji kolejki przejeżdżamy przez Park Zdrojowy i wysiadamy na górnej stacji kolejki na wysokości 742 m n.p.m. Na górnej stacji znajdują się czynne od wiosny do późnej jesieni Rajskie Zjeżdżalnie - od spokojnej fali, poprzez spirale aż do jedynego w Polsce Kamikadze. Obok ślizgawek, atrakcję dla najmłodszych stanowi mini plac zabaw, czynny przez cały rok. Wchodzimy na punkt widokowy i podziwiamy panoramę okolicy. Wracając do Krynicy korzystamy już z własnych nóg i schodząc oglądamy altanki oraz tor saneczkowy, który podobno ma być oddany do użytku już w 2010 roku i ma być 3 co do długości na świecie.
Wracamy do samochodu Deptakiem Krynickim podziwiając jeszcze raz jego uroki: wille, Domy Zdrojowe, i inne atrakcje, które dzisiaj zdążyliśmy obejrzeć, mamy jednak mały niedosyt, ponieważ na Krynicę Zdrój trzeba przeznaczyć więcej niż jeden dzień, aby poznać jego wszystkie atrakcje i uroki.
