Był to fort ześrodkowany, posiadający jeden wał dla piechoty i artylerii. Fort posiadał ceglano - betonowe koszary, oraz potężny schron - przelotowy nie pełniący jednak żadnej dodatkowej funkcji bojowej.
Fort II "Jaksmanice" wraz z fortem IV "Optyń" należał do najpotężniejszych fortów obrony bliskiej, z opancerzonymi stanowiskami obserwacyjnymi. Ze źródeł historycznych wiadomo, że na wyposażeniu fortu znajdowały się 2 moździerze kal. 305 mm, które skutecznie odpierały ataki rosyjskiej piechoty, a które żołnierze austriaccy w dowód wdzięczności pieszczotliwie nazywali "Miłością Jaksmanic".
Fort bardzo malowniczo położony i wraz z Fortem III Łuczyce stanowi doskonałą trasę do pieszej wędrówki. Na trasie przemarszu spotkamy resztki fortów pomocniczych IIa i IIb oraz stanowiska art. tzw. "Mogiłek". W obliżu znajduje się rezerwat przyrody „Skarpa jaksmanicka” Rezerwat powstał w 1991 r. Obejmuje obszar nieużytków i lasu o łącznej powierzchni 1,93 ha. Celem ochrony jest zachowanie miejsc lęgowych żołny.
Fort zbudowany ok. 1880 r. na wzgórzu o wysokości 427 m. Nazwa fortu pochodzi od pobliskiej wioski.
Był to fort ześrodkowany, posiadający jeden wał dla piechoty i artylerii. Fort posiadał ceglano - betonowe koszary, oraz potężny schron - przelotowy nie pełniący jednak żadnej dodatkowej funkcji bojowej.
Fort II "Jaksmanice" wraz z fortem IV "Optyń" należał do najpotężniejszych fortów obrony bliskiej, z opancerzonymi stanowiskami obserwacyjnymi. Ze źródeł historycznych wiadomo, że na wyposażeniu fortu znajdowały się 2 moździerze kal. 305 mm, które skutecznie odpierały ataki rosyjskiej piechoty, a które żołnierze austriaccy w dowód wdzięczności pieszczotliwie nazywali "Miłością Jaksmanic".
Fort bardzo malowniczo położony i wraz z Fortem III Łuczyce stanowi doskonałą trasę do pieszej wędrówki. Na trasie przemarszu spotkamy resztki fortów pomocniczych IIa i IIb oraz stanowiska art. tzw. "Mogiłek". W obliżu znajduje się rezerwat przyrody „Skarpa jaksmanicka” Rezerwat powstał w 1991 r. Obejmuje obszar nieużytków i lasu o łącznej powierzchni 1,93 ha. Celem ochrony jest zachowanie miejsc lęgowych żołny.
